تربیع آخر ماه را از دست ندهید
تاریخ انتشار: ۲۸ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۲۴۲۲۴
کارشناس تیم علمی رصدخانه لارستان گفت: چهارشنبه –بیست‌ونهم تیر- ماه در موقعیت صورت فلکی حوت وارد ربع اخر این دوره می‌شود، ساعت ۰۰:۰۲ طلوع می‌کند و حوالی ساعت ۱۲:۵۰ روز بعد غروب می‌کند.
فاطمه فخرایی‌فرد در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: زمانی که سیاره پلوتو، بزرگ‌ترین جرم کمربند کویپر در موقعیت مقابله در آسمان قرار بگیرد _یعنی از دید ناظر زمینی نسبت به خورشید در نقطه مقابل قرار می‌گیرد_ به گونه‌ای که سیاره با زمین و خورشید در یک خط و زمین در میان آن دو قرار می‌گیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: پلوتو ساعت ۰۱:۰۲ در موقعیت ۳۹ درجه بالاتر از افق جنوبی به بالاترین نقطه خود در آسمان خواهد رسید. تقریباً زمانی که پلوتو از موقعیت تقابل عبور می‌کند؛ نزدیک‌ترین فاصله خود را با زمین دارد که اصطلاحاً به آن حضیض گفته می‌شود و باعث می‌شود در درخشان‌ترین حالت خود در آسمان ظاهر شود. زمانی که پلوتو در مقابل خورشید در آسمان قرار دارد، زمین از بین پلوتو و خورشید عبور می‌کند. با این حال، در عمل پلوتو در منظومه شمسی بسیار دورتر از زمین قرار دارد _حدود 39.82 برابر فاصله زمین و خورشید_ بنابراین میزان درخشندگی آن بین موقعیت مقابله و مقارنه با خورشید چندان متفاوت نیست. در این وضعیت پلوتو در فاصله 33.56 AU از زمین قرار خواهد گرفت و به حداکثر روشنایی به بزرگی ۱۴.۹ می‌رسد.
تربیع آخر ماهکارشناس تیم علمی رصدخانه لارستان اضافه کرد: آنچه ما در شب‌های پیاپی از ماه در آسمان می‌بینیم از تاریکی مطلق آغاز می‌شود سپس به صورت هلالی باریک درمی‌آید و تا یک قرص کامل درخشان پیش می‌رود و در نهایت مسیر مشابهی را بازمی‌گردد تا در آسمان محو شود. چهارشنبه _بیست‌ونهم تیر_ ماه در موقعیت صورت فلکی حوت وارد ربع آخر این دوره می‌شود. ساعت ۰۰:۰۲ طلوع می‌کند و حوالی ساعت ۱۲:۵۰ روز بعد غروب می‌کند. در این زمان از فازهای ماهانه، تقریباً به طور نیمی از ماه شبیه یک نیم‌دایره روشن به نظر می‌رسد.
وی تصریح کرد: لحظه دقیق قرار گرفتن ماه در ربع آخر زمانی است که طول دایره البروجی ماه از دید ناظران زمینی دقیقاً ۹۰ درجه از طول دایره البروجی خورشید فاصله دارد. پس به طور کلی اگر به زمین، ماه و خورشید از بالا نگاه کنیم، می‌بینیم که رخ دادن گام‌های مختلف ماه به نوعی از تغییر زاویه میان ماه، زمین و خورشید نتیجه می‌شود. اگر زمین را رأس زاویه در نظر بگیریم، مشاهده می‌کنیم که به هنگام ماه نو، زاویه میان ماه و خورشید صفر است؛ در یک چهارم نخست به ۹۰ درجه می‌رسد، هنگام ماه کامل ۱۸۰ درجه و در یک چهارم سوم ۲۷۰ درجه است.
کد خبر 589122منبع: ایمنا
کلیدواژه: نجوم رویداد نجومی رویدادهای نجومی پدیده نجومی رویداد نجوم عکاسی نجومی رویداد نجومی امشب شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۲۴۲۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تصویر روز ناسا: تلسکوپ‌های کمکی زیر آسمان پرستاره جنوب
با وجود شباهت به R2D2، ربات محبوب جنگ ستارگان (Star Wars)، این سه سازه هیچ ارتباطی به دنیای خیالی جرج لوکاس یا ربات‌هایی که می‌شناسید، ندارند. این سازه‌ها در رصدخانه پارانال واقع در صحرای آتاکامای شیلی قرار دارند و تلسکوپ‌های کمکی 1.8 متری را جای داده‌اند. تلسکوپ‌های کمکی برای تداخل‌سنجی مورداستفاده قرار می‌گیرند و به کمک ۴ تلسکوپ ۸ متری VLT می‌آیند. جهت تداخل‌سنجی، نور هر تلسکوپ با سیستمی از آینه‌ها در تونل‌های زیرزمینی هدایت می‌شود تا در نقطه کانونی مشترکی به هم برسند.
تداخل‌سنجی، تکنیک خلاقانه‌ای است که در آن، نور گردآوری‌شده از چند تلسکوپ کوچک با هم تداخل داده می‌شود تا تصویر تلسکوپ بسیار بزرگ‌تری که قطر آن با بیشترین فاصله بین تلسکوپ‌های کوچک برابری می‌کند، شبیه‌سازی شود. البته همان‌طور که انتظار دارید، این تکنیک فقط برای اجرام نسبتا پرنور قابل استفاده است، اما تفکیک بسیار بالایی را به ارمغان می‌آورد.
در حال حاضر، ۴ تلسکوپ کمکی (AT) عملیاتی‌اند؛ هرکدام مجهز به انتقال‌دهنده‌ای است که تلسکوپ را در امتداد مسیرهای ازپیش‌تعیین‌شده حرکت می‌دهد و با فراهم آوردن چینش‌های مختلف در ترکیب با تلسکوپ‌های ثابت ۸ متری، تداخل‌سنجی را در ابعاد مختلفی امکان‌پذیر می‌کند، به‌طوری‌که در بهترین حالت تصویری متناظر با تلسکوپ ۲۰۰ متری تهیه می‌شود.
بر فراز این سه تلسکوپ کمکی، ابرهای ماژلانی بزرگ و کوچک را می‌بینید، کهکشان‌های اقماری راه‌شیری که به‌ترتیب ۱۷۰هزار سال‌نوری و ۳۰۰هزار سال‌نوری با ما فاصله دارند. ستارگان شباهنگ و سهیل نیز که به‌ترتیب روشن‌ترین ستارگان شب‌های زمین به شمار می‌روند، در این تصویر دیده می‌ؤوند.
تابش سبزرنگی که بر فراز افق می‌بینید، «هواتاب» نام دارد. جو زمین در طول روز، گرم می‌شود و پس از غروب خورشید و کاهش دما، این انرژی اضافی را به شکل تابش سبزرنگ ضعیفی منتشر می‌کند که هواتاب خوانده می‌شود. با گذشت پاسی از شب، هوا نیز خنک می‌شود و هواتاب، ناپدید می‌شود. صحرای آتاکاما در ارتفاع بیش از ۵۰۰۰ متری از سطح آب‌های آزاد، پشت دیواره رشته‌کوه آند در آمریکای جنوبی (شیلی) واقع شده و یکی از بهترین مناطق رصدی زمین به شمار می‌رود.
اعتبار تصویر و حق چاپ: یوری بلتسکی، رصدخانه کارنگی لاس کامپاناس، پروژه جهان در شب (TWAN). برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ، اینجا را کلیک کنید.
منبع: تصویر روز ناسا
۵۴۵۴
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902786
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟