امشب عطارد در فاز نیمه روشن قرار می‌گیرد
تاریخ انتشار: ۷ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۸۷۱۵۳۹
یک کارشناس تیم علمی رصدخانه لارستان گفت: دوشنبه –هفتم شهریور- ماه و سیاره عطارد در موقعیت مقارنه قرار خواهند داشت و ماه دو روزه از شش درجه و ۳۸ دقیقه قوسی شمال عطارد می‌گذرد.
فاطمه فخرایی‌فرد در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با اشاره به اینکه دوشنبه _هفتم شهریور_ ماه و سیاره عطارد در موقعیت مقارنه قرار خواهند داشت و ماه دو روزه از شش درجه و ۳۸ دقیقه قوسی شمال عطارد می‌گذرداظهار کرد: مشاهده این مقارنه از موقعیت رصدخانه لارستان دشوار خواهد بود، زیرا ارتفاع آن‌ها از افق زیاد نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: دوشنبه _هفتم شهریور_ ماه به نزدیک‌ترین فاصله‌اش از خورشید (1.0076 AU) می‌رسد. این پدیده تقریباً با عبور ماه نو از موقعیت مقارنه خورشیدی اتفاق می‌افتد. در لحظه حضیض ماه، زمین در فاصله 1.0100 AU از خورشید قرار خواهد گرفت. فاصله بین زمین و ماه 0.0026 AU خواهد بود. امشب ماه در صورت فلکی سنبله ساعت ۲۰:۴۳ غروب می‌کند.
عطارد در فاز نیمه روشناین کارشناس تیم علمی رصدخانه لارستان اضافه کرد: دوشنبه _هفتم شهریورماه_ سیاره عطارد در ظهور شامگاهی شهریور ۱۴۰۱ به فاز نیمه روشن می‌رسد و با قدر ۰.۲ درخشان خواهد بود. مدار عطارد به دور خورشید نسبت به مدار زمین به دور خورشید نزدیک‌تر است بدین معنا که همیشه این سیاره در نزدیکی خورشید به نظر می‌رسد و در بسیاری از مواقع در درخشش خورشید غیر قابل رصد می‌شود. بهترین موقعیت برای رصد زمانی است که به بیشترین جدایی از خورشید می‌رسد؛ این موقعیت فقط چند هفته قابل مشاهده است. این پدیده تقریباً هر سه تا چهار ماه یک‌بار تکرار می‌شود.
وی تصریح کرد: فازهای عطارد بسته به موقعیت آن نسبت به زمین متفاوت است؛ هنگامی که از میان زمین و خورشید عبور می‌کند، طرفی که به سمت زمین است، مانند ماه نو کاملاً بدون نور است. برعکس، وقتی در مدار خود در مقابل زمین قرار دارد و تقریباً از پشت خورشید می‌گذرد، مانند ماه کامل کاملاً روشن به نظر می‌رسد. هر چند، در این زمان در فاصله بسیار دور از زمین قرار دارد و در واقع ضعیف‌تر از زمان‌های دیگر است. زمانی که عطارد نیمه روشن است که فاز نیم‌تاب عطارد نامیده می‌شود، در دورترین فاصله از خورشید، در بیشترین کشیدگی قرار دارد. زمان‌های دقیق این دو رویداد ممکن است چند روز با هم فاصله داشته باشد، زیرا مدار عطارد کاملاً با مدار دایره‌البروج منطبق نیست.
فخرایی‌فرد افزود: سیاره گریزپای تیر ساعت ۰۸:۳۳ صبح طلوع و ۲۰:۲۴ غروب می‌کند و تا زمان غروب خورشید دوشنبه سیاره فقط به ۱۵ درجه‌ای بالای افق می‌رسد. در صورت استفاده از ابزار اپتیکی، هنگام غروب خورشید هرگز سعی نکنید دوربین دو چشمی یا تلسکوپ را به سمت این سیاره نشانه بگیرید. به دلیل نزدیکی به خورشید انجام این کار ممکن است منجر به نابینایی فوری و دائمی شود.
کد خبر 600457منبع: ایمنا
کلیدواژه: نجوم تازه های نجوم رویداد نجومی رویدادهای نجومی پدیده نجومی رویداد نجوم عکاسی نجومی رویداد نجومی امشب پدیده نجومی امروز پدیده های نجومی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق هفتم شهریور نیمه روشن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۸۷۱۵۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اگر ماه ناگهان در آسمان ناپدید شود چه اتفاقی می‌افتد؟
ایتنا - دیدگاه غالب علم امروز این است که ماه دست‌کم ۴.۵ میلیارد سال است که دور زمین می‌چرخد. به بیان ساده، از میلیاردها سال پیش تا کنون، در گردش زمین به دور خورشید، حضور ماه دور سیاره ما تثبیت شده است.
اخترفیزیک‌دانان می‌گویند که به احتمال بسیار زیاد ماه درپی برخورد جرمی آسمانی به زمین شکل گرفته است. به گفته آن‌ها، میلیاردها سال پیش، جرمی به اندازه مریخ به سیاره ما برخورد کرد و در اثر این برخورد، خرده‌ریزه‌های سیاره‌ای را به فضا فرستاد. درنهایت، این مواد به‌دلیل گرانش به هم پیوستند و جرمی را تشکیل داده‌اند که امروز آن را با نام ماه یا همان قمر زمین می‌شناسیم.
وبسایت اسپیس، با انتشار گزارشی در این زمینه، به این پرسش پرداخته است که به‌راستی اگر ماه یک‌باره در آسمان ناپدید شود چه اتفاقی می‌افتد؟
تمامی اشکال حیات روی زمین به‌قدری به وجود ماه عادت کرده و با آن سازگار شده‌اند که شاید به‌سختی بتوان تصور کرد که در نبود ماه چه اتفاقی رخ خواهد داد.
اما آیا ماه اساسا ممکن است دور یا از نظر ناپدید شود؟ اگر ماه ناپدید شود دقیقا چه اتفاقی می‌افتد؟
نوا پترو، دانشمند پروژه آرتمیس۳ ناسا، می‌گوید، درواقع از نظر عملی احتمال اینکه رویدادی نجومی باعث شود که ماه از میان برود خیلی کم است.
او می‌گوید تنها حالت قابل تصور برای چنین چیزی این است که برخوردی عظیم با ماه رخ دهد. به گفته او، برخوردی مشابه همان برخورد بزرگ با زمین، که باعث شکل‌گیری ماه شد، ممکن است روزی هم سبب از هم پاشیده شدنش شود.
او می‌گوید اما خوش‌بختانه خورشید و سیارات آن بیشتر اجرام بزرگ منظومه شمسی را بلعیده‌اند. به گفته پترو، با وجود آنکه ممکن است سیاره‌ای سرگردان از فضای میان‌ستاره‌ای وارد منظومه شمسی شود و چنین چیزی رخ دهد، اما احتمال برخورد آن با ماه بسیار کم است.
در صورت نابودی ماه چه اتفاقی برای زمین می‌افتد؟
پترو می‌گوید بیایید فرض کنیم که این اتفاق بیفتد و ماه ناپدید شود و زمین نسبتا دست‌نخورده باقی بماند، در این صورت چه پیش می‌آید؟
از نظر فرآیندهای فیزیکی، یکی از قابل توجه‌ترین اختلالات گرانشی ناشی از ماه بر روی زمین، تاثیر بر جزر و مد اقیانوس‌هاست. اگر ماه نابود شود، حیات دریایی در مناطق جزر و مدی یا می‌میرد یا با آن سازگار می‌شود، در این صورت احتمالا شاهد فروپاشی آن دسته از اکوسیستم‌های اصلی خواهیم بود که برای تامین منابع غذایی‌شان به مناطق جزر و مدی وابسته‌اند.
با در نظر گرفتن اینکه تقریبا سه چهارم جمعیت جهان در فاصله ۵۰ کیلومتری اقیانوس زندگی می‌کنند، می‌توان نتیجه گرفت که میلیاردها نفر غذای‌شان را از مناطق جزر و مدی برداشت یا تهیه می‌کنند. فروپاشی این اکوسیستم برای جوامع ساحلی فاجعه‌بار خواهد بود.
جزر و مد همچنین در تنظیم کلی گرمای اقیانوس نقش مهمی دارد. آب سردتر و عمیق‌تر اقیانوس هنگام جزر و مد به خلیج‌ها و دهانه‌‌ها کشیده می‌شود و دمایش بالا می‌رود. جزر و مد اقیانوسی همچنین در تنظیم آب و هوای ساحلی نقش دارند.
از میان رفتن ناگهانی نیروهای کشندی پشت این سازوکارها، تاثیر بسیاری بر پراکندگی و توزیع گرما و انرژی در سراسر سیاره ما خواهد داشت و چهره زمین را بکلی تغییر خواهد داد.
افزون بر این، یکی از اصلی‌ترین اثرها و پیامدهای ناپدید شدن ماه فورا ظاهر نخواهد شد، بلکه مدتی طول می‌کشد تا آشکار شود. واقعیت این است که طول شبانه‌روز زمین ۲۴ ساعت است و اگر تعادل موقت کنونی میان نیروهای کشندی گرانشی ماه و خورشید وجود نداشت، این میزان به بیش از ۶۰ ساعت می‌رسید.
دانشمندان می‌گویند حدود ۴.۵ میلیارد سال پیش، زمانی که ماه شکل گرفت، بسیار به زمین نزدیک‌تر بود. به بیان دیگر، در آن زمان سیاره ما بسیار سریع‌تر از اکنون به دور خود می‌چرخید و طول شبانه‌روز کمتر از ۱۰ ساعت بود.
پس از آن، ماه به‌تدریج از زمین دور شد و مقداری از تکانه زاویه‌ای زمین را گرفت، و درنتیجه، چرخش زمین کند شد و به اینجا رسید که، همان‌طور که همه می‌دانیم، یک شبانه‌روز زمین اینک ۲۴ ساعت طول می‌کشد.
درپی حذف ماه از معادلات گرانشی با زمین می‌توان گفت که در این سناریو فصل‌های قابل پیش‌بینی از میان می‌روند و چنین چیزی سکونت‌پذیری زمین را تحت تاثیر قرار می‌دهد و شرایط دشواری برای گونه‌های حیات پیش می‌آورد.
در پی از میان رفتن ماه چه اتفاقی برای حیات روی زمین می‌افتد؟
از نظر زیستی، بسیاری از گونه‌ها و اکوسیستم‌های زمینی وابستگی عمیقی به اثرات فیزیکی ماه دارند. از این گذشته، حیات با ماه و چرخه‌های آن به‌منزله یکی از شرایط محیطی مهم تکامل پیدا کرده است. چرخه حیاتی یا رفتاری برخی گونه‌ها براساس چرخه‌های ماه شکل گرفته است. نور ماه برای برخی از گونه‌های پرندگان نشانه سفرهای مهاجرتی است. این موضوع درمورد تخم‌ریزی برخی گونه‌های دریایی نیز صادق است.
ماه همچنین منبع نوری برای گونه‌های شب‌گرد و شب‌زی، به‌ویژه برای شکارچیان شب، به شمار می‌رود. شواهد علمی نشان داده‌اند که پستانداران کوچک هنگام ماه کامل، یعنی زمانی که نور بیشتری وجود دارد، به‌دلیل خطر شکارشدن فعالیتشان را محدود می‌کنند. اگر این نور وجود نداشته باشد طعمه‌ها بر شکارچیانشان مزیتی انکارناپذیر خواهند داشت.
تاثیر نابودی ماه بر اکتشاف و فرهنگ
انسان و ماه از جهات بسیاری رابطه‌ای عمیق دارند. ماه نخستین جرم فرازمینی بود که انسان روی آن قدم گذاشت و ناپدید شدن آن تاثیر زیادی بر اکتشاف فضایی خواهد داشت. ماه، در عین حال، ایستگاهی مهم برای سفرهای نجومی بزرگ‌تر آینده به شمار می‌رود و با اتکا به آن می‌توان سفرهای دوردست فضایی در اعماق منظومه شمسی را تصور کرد.
پترو در عین حال خاطرنشان می‌کند که ماه یک کپسول زمانی حاوی اطلاعاتی از منظومه شمسی اولیه نیز به شمار می‌رود. ما با بررسی ماه می‌توانیم سرنخ‌هایی درمورد چگونگی تکامل خورشید، تاریخچه دهانه‌های برخوردی روی سطح ماه و چگونگی آن در مراحل اولیه منظومه شمسی به دست آوریم.
به گفته او، با از دست دادن ماه یکی از بهترین منابعمان برای درک خاستگاه زمین را از دست خواهیم داد.
ماه همچنین مقادیر قابل توجهی آب یخی دارد که می‌تواند در آینده منبع مهمی را برای ماموریت‌های فضایی فراهم کند.
نقش ماه در فرهنگ انسانی را نیز نباید از یاد برد. در طول تاریخ تمدن انسان، افسانه‌ها، داستان‌ها، نقاشی‌ها، شعرها و ترانه‌های بیشماری درباره ماه نوشته و ساخته شده است. تقویم قمری نیز در جشن‌های مذهبی سراسر جهان نقش اصلی دارد و ناپدید شدن ماه، بی‌تردید، تاثیر شگرفی بر چند دین و آیین و باور رایج در سراسر جهان خواهد داشت.
به گفته پترو، اگر ماه به هر دلیل ناگهان ناپدید شود، پیامدهای فیزیکی، زیستی و نمادین بسیاری را برای سیاره ما، برای حیات روی آن و برای ساکنان زمین به همراه خواهد داشت.
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟